6 Haziran 1944 - Bugün Bayram

6 Haziran 1944 tam 81 yıl önce bugün Müttefik Kuvvetleri gece yarısından başlamak suretiyle Nazi Avrupası'nı demir yumruğuyla dövüyordu. Normandiya Çıkarması bugün yaşandı. Bunu hoparlörlerden tüm şehre haykırmak isterdim. Ey ahali! Duymadık demeyin, bugün yaşandı o gün, binlerce kilometrekarelik alanın çeşitli hendeklerinde, sahillerinde, tepelerinde ve ormanlarında, şehirlerinde ve köylerinde, tarlalarda, otlu yollarda, ırmaklarda çarpıştı yiğitler ve pek de sevilmeyen Naziler ve Nazi görünümlü Almanlar. Cherbourg'a giden bir otomobil P-47 Thunderbolt savaş uçaklarından biri tarafından ateş altında kaldı ve delik deşik oldu. İçinde sanki ben vardım ve sanki kardeşim Wilhelm vurulmuştu. Sanki, sanki...

Savaş bu işte, düşman bölgesinde kim olduğuna bakılmaz gökyüzünden, yer yüzünden de bakılmadığı zamanlar çokça olmuştur. Vururlar, acımazlar zira onlara da kimse acımazdı. Savaş kötü şey deyip geçmek kolay. Savaş hep vardı ve maalesef evet, olacak! Çünkü insan akıllanmaz, ilkel ve sandığı gibi evrenin merkezi değil. İnsan dünyaya lütfedilmiş bir çiçek değil bir haşere. İnsan olmak bir onur değil, bir hakaret. İnsanlık kalmadı diyoruz, var mıydı? İnsanlık dediğimiz şey, uygarlık? What the fuck? Bu bir şaka olmalı. Birileri sesini yükseltebilir, "Efendi! Efendi! Herkes öyle değil, insanlık değerlerini ortaya koyanlar oldu, biz de elimizden geldiğince onları yaşatmaya çalışıyoruz ve hala bir çocuğun yüzü gülebiliyorsa insanlık vardır." diyebilirler. Onlara "Fuck you!" demenizde bir kötü bahis görmüyorum. Sırf yüzünü güldürmek için çocuk yapmak ve sonra kendini onun üzerinden var etmek, bencillik değil mi? Çoğu zaman o çocuk gülmüyor zira, acı çekiyor. Bu da bizi şu soruya getiriyor, acı çekmek için mi var olduk?

Bugün 6 Haziran 2025, Normandiya çıkarmasından tam 81 yıl sonra, bayram namazı saatinde sahillerde kıpkırmızı kan dökülüyordu, kurban oluyordu birileri yani. Milliyeti fark etmeksizin iyi bir dünya için birileri canını veriyordu. İyi bayramlar.